آبی عشق
تو گلی – تو گل ستانی
تومهی – توماهتابی
تو جمال گلعذاری
تو شمیم لاله زاری
تو شکوفه ای – توباغی
تو ترنم بهاری
تو زلال جویباری
توروان به دشت وآبی
توچه رعنا- توچه نازی
توچه زیبا- توچه خوبی
توپگاهی – تونسیم صبحگاهی
تو شکوه سبزه زاری
تو چه شنگی – شکرینی
تو چه شوخ ونمکینی
دلربا و دل ستانی
تو همه سرو روانی
تو بنفشه - تو شقایق
تو گل همیشه عاشق
تو مثه آبی دریا
مرهمی بردل " تنها "
حالا چرا؟
آمدی جانم به قربانت, ولی حالا چرا؟
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا, چرا؟
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل , این زودتر می خواستی, حالا چرا؟
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام, فردا چرا؟
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان ناز کن با ما چرا؟
وه که با این عمرهای کوته بی اعتبـار
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا؟
شور فرهادم به پرسش سر به زیر افکنده بود
ای لب شیرین جواب تلخ سر بالا چرا؟
ای شب هجران که یک دم در تو چشم من نخفت
اینقدر با بخت خواب آلود من, لالا چرا؟
آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند
در شگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا؟
در خزان هجر گل ای بلبل طبع حزین
خاموشی شرط وفاداری بود, غوغا چرا؟
شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
این سفر راه قیامت می روی تنها چرا؟